Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.
Δρ Έλενα Παπαμιχαήλ
22402367
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από κακόβουλη χρήση. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε την Javascript για να τη δείτε.
Πώς ξεκινούμε την εφαρμογή της αντιρατσιστικής πολιτικής; Ποια τα πρώτα βήματα που πρέπει να ακολουθήσουμε;
Πιο κάτω ακολουθούν ενδεικτικά τα πρώτα βήματα, στο πλαίσιο ενός ενδεικτικού χρονοδιαγράμματος, για τη διαδικασία γνωστοποίησης και διάχυσης της αντιρατσιστικής πολιτικής στο σχολείο και τους γονείς:
Ποιος συμπληρώνει τα Έντυπα Καταγραφής Ρατσιστικών Περιστατικών και σε ποιο χρόνο;
Όπως αναφέρεται στον Κώδικα και Οδηγό (σελ. 19), η συμπλήρωση των Εντύπων Καταγραφής Ρατσιστικών Περιστατικών (Φόρμα 1, σελ. 28) αποτελεί ευθύνη του/της Υπεύθυνου/ης Εκπαιδευτικού, άτομο το οποίο ιδανικά έχει τη θέση Βοηθού Διευθυντή/τριας. Παρόλα αυτά, ανάλογα με την διοικητική ευχέρεια του κάθε σχολείου, τον ρόλο αυτό μπορεί να αναλάβει ένας/μία εκπαιδευτικός σε συνεργασία με τη Διεύθυνση του σχολείου (ΒΔ ή Διευθυντής/τρια). Επιπρόσθετα, για σκοπούς αποτελεσματικότερης διαχείρισης του χρόνου, γίνεται εισήγηση όπως τα έντυπα καταγραφής συμπληρώνονται ως εξής:
Είναι σημαντικό όπως όλη η διαδικασία γίνεται διακριτικά και όχι δημόσια μπροστά σε μη εμπλεκόμενα παιδιά.
Το Έντυπο Ετήσιας Αναφοράς Ρατσιστικών Περιστατικών (Φόρμα 2, σελ. 32) συμπληρώνεται από τον/την Υπεύθυνο/η Εκπαιδευτικό σε συνεργασία με τον/τη Διευθυντή/τρια του σχολείου τον Ιούνιο της κάθε σχολικής χρονιάς.
Επιβάλλεται η κύρωση που είναι σοβαρότερη (πχ. αν κάποιο παιδί βρίσει και χτυπήσει κάποιο άλλο επιβάλλεται η κύρωση της σωματικής βίας)
Προς το παρόν, ο Κώδικας και Οδηγός δεν προβλέπει κυρώσεις για ρατσιστικά περιστατικά με θύτες ενήλικες. Αν οι θύτες είναι εκπαιδευτικοί, τότε υπόκεινται στον Περί Δημόσιας Εκαπιδευτικής Υπηρεσίας Νόμο του 1969 έως (Αρ.2) 2012. Αν πρόκειται για ενήλικο άτομο εκτός σχολείου ειδοποιείται η αστυνομία (βλ. Κώδικα σελ. σελ. 23).
Ενημερώνονται οι γονείς και γίνεται προσπάθεια να γίνει η συζήτηση των ερωτήσεων προφορικά και να συμπληρωθεί από τον/την εκπαιδευτικό (υπεύθυνο/η για τον Κώδικα ή της τάξης). Ο/Η Υπεύθυνος Εκπαιδευτικός μπορεί να δίνει τα έντυπα αναστοχασμού στους υπεύθυνους της τάξης του παιδιού και να επιστρέφονται συμπληρωμένα.
Η επικοινωνία με το σπίτι για ενημέρωση των γονιών για το περιστατικό γίνεται βάσει του Πίνακα Κυρώσεων στον Οδηγό Διαχείρισης και Καταγραφής, συνήθως όχι από την πρώτη φορά που ένα παιδί εμπλέκεται σε ρατσιστικό περιστατικό. Αυτό βέβαια μπορεί να αφεθεί στη διακριτική ευχέρεια της διεύθυνσης/των εκπαιδευτικών του σχολείου. Σημασία έχει οι μαθητές/τριες του κάθε σχολείου να βιώνουν την αντιρατσιστική πολιτική στο σχολείο τους με συνέπεια και σταθερότητα.
Τα κυριότερα χαρακτηριστικά του εκφοβισμού είναι η επανάληψη, η διαφορά δύναμης ανάμεσα στον θύτη και το θύμα και η ύπαρξη σκοπιμότητας εκ μέρους του θύτη. Αντίθετα, τα ρατσιστικά περιστατικά μπορεί να είναι μεμονωμένα, να μην υπάρχει διαφορά δύναμης ανάμεσα στον θύτη και το θύμα και να συμβαίνουν συχνά ανεξαρτήτως πρόθεσης του θύτη. Επιπρόσθετα, σε ρατσιστικές συμπεριφορές, θύμα δεν είναι μόνο το άτομο που τις δέχεται αλλά ολόκληρη η κοινότητα/ομάδα στην οποία ανήκει ή θεωρείται ότι ανήκει. Επομένως προκαλείται ή αναπαράγεται αίσθημα απειλής για όλα τα άτομα που μοιράζονται το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό, αξίες ή πεποιθήσεις. Οι ρατσιστικές συμπεριφορές βιώνονται επίσης από τους θύτες ως συμπεριφορές εκ μέρους της δικής τους κοινότητας/ομάδας/φίλων.
Τι γίνεται όταν το παιδί Α ονομάσει το παιδί Β «πούστη/γκέι» χωρίς να ξέρει τι σημαίνει; Κατά τη συμπλήρωση του εντύπου αναστοχασμού χρειάζεται να πληροφορήσουμε τον θύτη τι σημαίνει «πούστης/γκέι»;
Άσχετα με το αν γνωρίζει ή όχι κάποιος το νόημα μιας λέξης και άσχετα με τον σεξουαλικό προσανατολισμό του θύματος, η λέξη χρησιμοποιείται από το παιδί Α με σκοπό ή συνέπεια το να πληγώσει ή να μειώσει το θύμα και επομένως η συγκεκριμένη συμπεριφορά αποτελεί ομοφοβικό/ρατσιστικό περιστατικό. Σε περίπτωση που το παιδί Α δε γνωρίζει την έννοια της λέξης, η επεξήγηση του νοήματος δεν είναι απαραίτητη. Οφείλουμε όμως να ζητήσουμε από τον θύτη να μη χρησιμοποιεί αυτή τη λέξη ως βρισιά. Αν διαπιστώσουμε ότι ο θύτης γνωρίζει τι σημαίνει, τότε μπορούμε να εξηγήσουμε το εξής: «Η λέξη αυτή δεν πρέπει να χρησιμοποιείται ως βρισιά ή για να πληγώσει κάποια άτομα διότι υπονοεί ότι σημαίνει κάτι κακό, κάτι που δεν ισχύει. Το παιδάκι που αποκάλεσες με αυτή τη λέξη πληγώθηκε και δεν του αρέσει να τον βρίζουν χρησιμοποιώντας αυτή τη λέξη, επομένως η συμπεριφορά σου αυτή δε γίνεται ανεκτή στο σχολείο μας».
Σε αρκετά από τα πιλοτικά σχολεία συντρέχουν και άλλα προγράμματα τα οποία μπορείτε να συνδυάσετε, κάνοντας τις ανάλογες προσαρμογές στην εφαρμογή του Κώδικα, ώστε να υπάρχει η καλύτερη δυνατή ανταπόκριση τις ανάγκες του σχολείου.
© 2010-2024 Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Κύπρου
Τομέας Εκπαιδευτικής Τεχνολογίας
Πολιτική προστασίας προσωπικών δεδομένων - Δήλωση απορρήτου