Το ερευνητικό πρόγραμμα συντονίζεται από τις Αναπληρώτριες Καθηγήτριες, Δρ. Σταυρούλα Κοντοβούρκη και Δρ. Σταυρούλα Φιλίππου, και διερευνά πώς ο εκπαιδευτικός επαγγελματισμός και συγκεκριμένα σχολικά γνωστικά αντικείμενα (Γλώσσα, Κοινωνικές Σπουδές) συγκροτούνται ιστορικά μέσα από ιστορίες ζωής εκπαιδευτικών δημοτικής εκπαίδευσης διαφορετικών γενεών που αντιστοιχούν σε 60 περίπου χρόνια της πρόσφατης ιστορίας της Κύπρου (1950-2010). Στο συγκεκριμένο σεμινάριο, φιλοξενείται ο Δρ. Βασίλης Τσάφος, Καθηγητής στην Παιδαγωγική Θεωρία και τα Αναλυτικά Προγράμματα στο Τμήμα Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Αγωγή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου και εξωτερικός συνεργάτης του πιο πάνω ερευνητικού προγράμματος. Στο σεμινάριο θα παρουσιαστεί η βιογραφική προσέγγιση και οι ιστορίες ζωής των εκπαιδευτικών στο πλαίσιο του ποιοτικού παραδείγματος της εκπαιδευτικής έρευνας. Σκοπός είναι οι εκπαιδευτικοί να αντιληφθούν τον επαγγελματικό τους εαυτό ως ένα δυναμικό δρων υποκείμενο, που, παρά τις επιδιώξεις και τις στρατηγικές που οργανώνονται στο μακροεπίπεδο των συγκειμένων της εκπαιδευτικής πολιτικής στον χώρο και στον χρόνο, αλλά και σε συνομιλία με αυτές, διαμορφώνει τη δική του/της ιστορία. Έτσι, οι ιστορίες ζωής των εκπαιδευτικών ερευνώνται εστιασμένες τόσο στο προσωπικό και πρακτικό όσο και στο ευρύτερο πολιτικό και κοινωνικό και αναδεικνύεται η σύνδεση του ατομικού με το κοινωνικό, αλλά και ο διάλογος ανάμεσα στο εκπαιδευτικό πεδίο και το πολιτικό και πολιτισμικό συγκείμενο. Μέσα από την επιμορφωτική αυτή συνάντηση επιδιώκεται να συνειδητοποιήσουν οι εκπαιδευτικοί πόσο σημαντικό, για την επαγγελματική τους αυτογνωσία και μάθηση αλλά και την επαγγελματική τους ανάπτυξη, είναι να διερευνήσουν τους τρόπους με τους οποίους συγκροτείται η προσωπική τους εκπαιδευτική θεωρία:  Οι παράμετροι που ορίζουν την οπτική τους στη δυναμική της συγκρότηση  Ο ρόλος που παίζει τόσο η προσωπική εκπαιδευτική τους εμπειρία όσο και οι κυρίαρχοι λόγοι για τις εκπαιδευτικές πρακτικές και η συσχέτισή τους με τις πολιτικές επιταγές, που εμμέσως ορίζουν μια συγκεκριμένη εκπαιδευτική κουλτούρα και προσδιορίζουν την εκπαιδευτική πολιτική.  Οι τρόποι με τους οποίους διαλέγονται με τις εμπειρίες τους σε άμεση συσχέτιση με την ιστορία της ζωής τους. Πρόκειται για μια προσέγγιση που λαμβάνει υπόψη και το ευρύτερο πολιτισμικό, κοινωνικό ακόμη και ακαδημαϊκό πλαίσιο, που όχι μόνο ορίζει τις κυρίαρχες αναπαραστάσεις για την εκπαίδευση αλλά και τις αφηγηματικές συμβάσεις, που επηρεάζουν καθοριστικά την αφηγηματική έκφραση των μελών. Το σεμινάριο θα οργανωθεί στο πρώτο μέρος του με βιωματικό τρόπο: Οι εκπαιδευτικοί, αφού καταγράψουν δύο σύντομες εμπειρίες τους, μία από τα μαθητικά τους χρόνια και μία από την επαγγελματική τους πορεία, θα τις συζητήσουν σε ομάδες. Θα πραγματευτούν δηλαδή τα κοινά στοιχεία και τις διαφορές των εμπειριών τους αλλά και την άμεση συσχέτιση των εμπειριών κάθε υποκειμένου. Η συζήτηση αυτή μπορεί να δώσει τα ερεθίσματα για να τεθούν ζητήματα σχετικά με την οπτική τους και τους τρόπους συγκρότησής της αλλά και τις αφηγηματικές αναπαραστάσεις της εκπαιδευτικής εμπειρίας. Στο δεύτερο μέρος του σεμιναρίου, με βάση τα παραδείγματα από τα ίδια τα αφηγηματικά κείμενα των εκπαιδευτικών, θα παρουσιαστεί η βιογραφική προσέγγιση και ο ρόλος της στην (ανα)στοχαστική προσέγγιση της εκπαιδευτικής πρακτικής, του σχολείου και του ρόλου του σε συνομιλία με το ευρύτερο συγκείμενο αλλά και της ίδιας της επαγγελματικής ταυτότητας των εκπαιδευτικών.