Σεμινάρια σε Σχολική Βάση

Έντυπα

Έντυπο ανατροφοδότησης επιμορφωτικής δράσης

Έντυπο οδοιπορικών

Έντυπο πληρωμών

Οδηγίες για καταχώρηση επιμορφωτικών δράσεων στο ωρολόγιο πρόγραμμα των εισητητών/τριών

Παρουσίαση για εξωτερικούς συνεργάτες

Παρουσιολόγιο σεμιναρίου

Επικοινωνία

Σοφία Αγαθαγγέλου

Phone22402366

email This e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it

 

Ηλεκτρονική Πλατφόρμα Εγγραφών

Ηλεκτρονική Πλατφόρμα Εγγραφών

Για πρόβλημα τεχνικής φύσης:

www.pi-eggrafes.ac.cy
email Αναφορά Προβλήματος

Μιχάλης Μάγος

Phone 22402351

ΜΕΣΗ ΤΕΧΝΙΚΗ KAI ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ

ΣΕΜΙΝΑΡΙΑ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ

Ανάπτυξη γονικών δεξιοτήτων – Χριστίνα Δίπλη (Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα, Αμμόχωστος)

Βασικός πυλώνας του σεμιναρίου θα είναι η εκπαίδευση των γονέων για την ανάπτυξη τρόπων διαχείρισης των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους. Οι γονείς θα αποκτήσουν δεξιότητες, ώστε να μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά τους που παρουσιάζουν (α) αδιαφορία για το σχολείο και έλλειψη ταύτισης με τη σχολική εργασία, (β) άρνηση να ενσωματωθούν στο σχολικό περιβάλλον εξαιτίας απόρριψης και/ή μη αποδοχής τους από τους υπόλοιπους μαθητές, και (γ) απειθαρχία και ανυπακοή στους σχολικούς κανονισμούς. Επιπλέον, το σεμινάριο θα εστιάζει στην ανάπτυξη τρόπων βελτίωσης των σχέσεων και επικοινωνίας γονέων– μαθητών και γονέων - καθηγητών. Επίσης, το σεμινάριο θα στοχεύει στην ψυχική και συναισθηματική ενδυνάμωση των γονέων και στην ενίσχυσή τους με τις βέλτιστες επικοινωνιακές τεχνικές και άλλες δεξιότητες, ούτως ώστε να βελτιωθούν οι σχέσεις τους με τα παιδιά τους και το σχολείο. Ως εκ τούτου, οι γονείς θα αποκτήσουν δεξιότητες ζωής και τρόπους διαχείρισης των προβλημάτων που αναφύονται στο οικογενειακό και σχολικό πλαίσιο και στα διάφορα εξελικτικά στάδια των παιδιών τους.



Ανήσυχο παιδί: Αντιμετωπίζοντας το παιδικό/εφηβικό άγχος – Σπύρος Χρίστου Χαμπή (Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα, Αμμόχωστος)

Κατά το πρώτο μέρος του σεμιναρίου θα μελετήσουμε τους ψυχοβιολογικούς μηχανισμούς του εργασιακού άγχους και τις επιπτώσεις τους στην υγεία και την απόδοση του παιδιού/εφήβου. Πέραν τούτου, θα αναλυθεί η ανάγκη σχεδιασμού και υλοποίησης συστημάτων υποστήριξης εντός του ευρύτερου περιβάλλοντος λειτουργίας του οικογενειακού συστήματος.

 

Το δεύτερο μέρος του σεμιναρίου θα αφορά στην ανάλυση της χρήσης κατάλληλων τεχνικών ρύθμισης της οξείας και χρόνιας πίεσης, με ιδιαίτερες αναφορές στο μοντέλο των Gross & Thompson’s (2007). Η περιγραφή και κατανόηση του σχετικού μοντέλου συναισθηματικής ρύθμισης θα μας οδηγήσει στη συζήτηση της χρήσης του από τους γονείς ως εργαλείο ανάπτυξης της ψυχικής ανθεκτικότητας του παιδιού. Εντός αυτού του πλαισίου, θα εξετάσουμε, επίσης, τη χρήση του μοντέλου “FEEL” ως προϋπόθεση για τη δημιουργία κατάλληλου κλίματος, το οποίο να ευνοεί τη χρήση αποτελεσματικών στρατηγικών ρύθμισης οξείας και χρόνιας έντασης.

 

Επιπρόσθετα, θα εξεταστεί η ενσωμάτωση τεχνικών συντελεστικής εξαρτημένης μάθησης, μέσω της χρήσης βιολογικών παραμέτρων, στο πλαίσιο χρήσης τεχνικών ρύθμισης του άγχους, με σκοπό την ανάπτυξη της ψυχικής ανθεκτικότητας του παιδιού. Η εξέταση της σύντηξης γνωστικών τεχνικών συναισθηματικής ρύθμισης με τεχνικές ελέγχου βιολογικών αποκρίσεων θα μας οδηγήσει και στην περιγραφή τους ως μέρος της ικανότητας του παιδιού να ανακάμπτει μετά από δυσκολίες.

Γονείς Αντιμέτωποι με την επιθετικότητα των παιδιών – Σοφία Καραβασίλη (Λεμεσός, Πάφος)

Ο Εκφοβισμός, η Βία, η Επιθετικότητα είναι εκδηλώσεις της ανθρώπινης συμπεριφοράς και έχουν πολλές και ποικίλες εκφράσεις στη σύγχρονη κοινωνία. Ως κοινωνικά φαινόμενα συνδέονται με ποικιλία παραγόντων και αιτιών και η διαπαιδαγώγηση των παιδιών είναι μια μεγάλη πρόκληση για την αντιμετώπισή τους. Η επιθετικότητα μπορεί να ιδωθεί τόσο ως έκφραση κάποιων βίαιων ενστίκτων όσο και ως κραυγή των παιδιών για βοήθεια, ως έκκληση να τα αποδεχτούμε, να τα βοηθήσουμε, να τα αγαπήσουμε.
Σε αυτό το σεμινάριο, μέσα από την ενεργητική συμμετοχή των γονέων, γίνεται προσπάθεια να κατανοηθεί η βία/επιθετικότητα ή/και ο εκφοβισμός ως «γλώσσα επικοινωνίας», να συνδεθεί το φαινόμενο με τους παράγοντες οικογένεια και σχολείο και να προταθούν τρόποι αντιμετώπισης δύσκολων καταστάσεων.

 

Εναντιωματική και προκλητική συμπεριφορά: Κατανόηση και αντιμετώπιση – Γιώργος Γεωργίου (Λευκωσία, Λάρνακα)

Η εναντιωματική και προκλητική συμπεριφορά δεν είναι αποτέλεσμα ενός αποκλειστικού παράγοντα. Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους ένα παιδί ή ένας έφηβος μπορεί να εκδηλώσει τέτοιες συμπεριφορές. Ορισμένοι παράγοντες μπορεί να είναι προβλήματα στο οικογενειακό, κοινωνικό ή σχολικό περιβάλλον, γενετικοί παράγοντες, δυσκολίες στην διαχείριση συναισθημάτων κ.ά. Για παράδειγμα, ένα παιδί με έντονο άγχος μπορεί να εμπλέκεται σε προκλητικές ή και εναντιωματικές συμπεριφορές, ως αποτέλεσμα των υπερβολικά έντονων συναισθημάτων που βιώνει. Ταυτόχρονα, ένα παιδί το οποίο παρουσιάζει ελλείψεις στην ικανότητα ενσυναίσθησης (η ικανότητα μου να κατανοήσω και να νιώσω τα συναισθήματα των άλλων), μπορεί να οδηγηθεί στις ίδιες ακριβώς συμπεριφορές, λόγω της δυσκολίας του να κατανοήσει τα συναισθήματα των άλλων.

Όπως γίνεται αντιληπτό, είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς και τα γεγονότα που μπορούν να οδηγήσουν ένα παιδί στην εκδήλωση τέτοιων συμπεριφορών. Μέσα από αυτή την κατανόηση μπορεί να επιτευχθεί και η καλύτερη διαχείριση και αντιμετώπιση του προβλήματος. Ως εκ τούτου, στο πρώτο μέρος του συγκεκριμένου σεμιναρίου θα παρουσιαστούν οι κυριότεροι παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν στην εναντιωματική/προκλητική συμπεριφορά. Στόχος είναι να κατανοηθεί η ετερογένεια και πώς διαφορετικά γεγονότα, ελλείψεις και προβλήματα μπορεί να οδηγήσουν στο ίδιο πρόβλημα.

Στο δεύτερο και τελευταίο μέρος θα επικεντρωθούμε στα βήματα και στους τρόπους με τους οποίους μπορεί ο γονέας να διαχειριστεί τέτοια προβλήματα, τόσο στο σπίτι όσο και σε άλλα περιβάλλοντα (σχολείο, παιδική χαρά κ.λπ.). Έχοντας υπόψη τους διαφορετικούς μηχανισμούς και παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε εναντιωματικές προκλητικές συμπεριφορές, θα προταθούν βέλτιστες πρακτικές που έχουν ως στόχο την αντιμετώπιση αλλά και την πρόληψη.

Με το πέρας του σεμιναρίου αναμένεται οι γονείς να αποκτήσουν μια πρώτη γνώση αναφορικά με το τι είναι η εναντιωματική προκλητική συμπεριφορά, τι μπορεί να την ενεργοποιήσει και βασικούς τρόπους διαχείρισης και αντιμετώπισης.

Ενισχύοντας την αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση των παιδιών μας – Βίκυ Χαραλάμπους (Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα, Αμμόχωστος)

Η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση θεωρούνται υψίστης σημασίας και βασικά συστατικά για επιτυχία καθώς επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την ευτυχία μας. Έχουν θετική επίδραση στις επιδόσεις μας, στις σχέσεις μας και στις επιλογές που κάνουμε στη ζωή μας. Σε μεγάλο βαθμό αυτά που μας συμβαίνουν στο εξωτερικό περιβάλλον αντανακλούν τον τρόπο που εμείς αντιλαμβανόμαστε και νιώθουμε για τον εαυτό μας. To εργαστήριο θα βοηθήσει τους γονείς ώστε να γνωρίσουν καλύτερα τα παιδιά τους, τις δυνατότητες και τα δυνατά στοιχεία του χαρακτήρα τους, να κατανοήσουν τις έννοιες της αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης καθώς και πώς να τις αναπτύξουν και να τις ενισχύσουν στην καθημερινή τους ζωή.

Η αυτοεκτίμηση των παιδιών. Εγώ είμαι εγώ και είμαι εντάξει – Σοφία Καραβασίλη (Λεμεσός, Πάφος)

Η εικόνα που δημιουργεί το παιδί σιγά- σιγά για τον ίδιο τον εαυτό του αρχίζει να σχηματίζεται από τις πρώτες μέρες της ζωής του. Αυτό δεν σημαίνει ότι τελειώνει εκεί. Είναι μια διαδικασία που θα κρατήσει όσο και η ίδια του η ζωή.
Πρωταρχικά, οι γονείς προσφέρουν στα παιδιά τους τη βασική αυτή εικόνα και κατ΄ επέκταση την εμπιστοσύνη του στη ζωή.
Αφού η εικόνα εαυτού και κατ΄ επέκταση η αυτοεκτίμηση είναι τόσο σημαντική, έχει ιδιαίτερη σημασία για τους γονείς να αναρωτηθούν και να διερευνήσουν με ποιον τρόπο δημιουργείται, καλλιεργείται και ενισχύεται.
Είναι εξίσου σημαντικό για τους γονείς να μάθουν πώς η δική τους στάση απέναντι στη ζωή τους και τον εαυτό τους μπορεί να βοηθήσει ή να δυσκολέψει τα παιδιά να έχουν μια καλή εικόνα εαυτού. Σημαντική είναι, τέλος, η σύνδεση με τις δικές τους αρχές και αξίες και η συνειδητοποίηση της αξίας μιας προσωπικότητας μέσα από αυτό που ΕΙΝΑΙ και όχι από αυτό που ΕΧΕΙ ή που ΚΑΝΕΙ.

Το Σεμινάριο εστιάζει στα ακόλουθα:
• Ανάλυση της έννοιας «αυτοεκτίμησης» και διαχωρισμός εννοιών που την πλαισιώνουν
• Προσδιορισμός των στοιχείων που συμβάλλουν στη δόμηση, την ενίσχυση, την αντίληψη, την παρεμπόδισή της
• Αναφορά εμπειριών, γεγονότων, στάσεων και συμπεριφορών των γονέων που δύνανται να την αποδυναμώσουν
• Παρουσίαση των όρων που περιβάλλουν την έννοια του «αρκετά καλού γονιού»
• Παρουσίαση τεχνικών (με παραδείγματα) «ανοιχτής επικοινωνίας» που συμβάλλουν στην ενίσχυση των θετικών μηνυμάτων που εσωτερικεύουν τα παιδιά

Ιεραρχία στη σχολική μονάδα – Ιωάννης Χριστοδούλου (Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα, Πάφος, Αμμόχωστος)

Το σχολείο, ως πολυδύναμος ανθρώπινος οργανισμός, έχει ανάγκη από τη διαστρωμάτωση στους ρόλους ευθύνης των εργαζομένων στις σχολικές μονάδες. Η ιεραρχία όχι μόνο είναι θεσμικά κατοχυρωμένη, αλλά υπηρετεί την εύρυθμη και παραγωγική λειτουργία του σχολείου. Οι εκπαιδευτικοί, από θέσεις ευθύνης μέσα στο σχολείο, καθορίζουν τον χαρακτήρα της σχολικής μονάδας ως προς την εκπαιδευτική και την παιδαγωγική διαδικασία.

Όσο και αν στην Κύπρο, προς το παρόν, δεν είναι αυτόνομες οι σχολικές μονάδες στον καθορισμό της διδακτέας ύλης, η διευθυντική ομάδα, με προεξάρχοντες τον διευθυντή ή τη διευθύντρια δίνουν το στίγμα των εκπαιδευτικών προσδοκωμένων στο σχολείο του οποίου προΐστανται. Τόσο σε ό,τι αφορά στην αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας όσο και σε ό,τι αφορά στην αξιολόγηση της μαθησιακής επίδοσης, η διεύθυνση του σχολείου μπορεί να καθοδηγεί, να επιβλέπει και να αξιολογεί το διδακτικό έργο και την απήχησή του στους μαθητές/τριες. Εναπόκειται στη διοικητική και την ηγετική ικανότητα του διευθύνοντος, να αξιοποιήσει την ισχύ που του παρέχει ο θεσμός, προς όφελος των μαθητών/τριών και προς διευκόλυνση των εκπαιδευτικών στο έργο τους. Για τους τελευταίους, με όποιο επίπεδο εμπειρίας και αν εργάζονται, η αναγνώριση του καθοριστικού ρόλου της Διεύθυνσης του σχολείου αποτελεί πρωτογενή παραδοχή, η οποία, ευκταίο είναι, να επιβεβαιώνεται από την εμπνευσμένη και αποτελεσματική διοίκηση του σχολείου.

Σε ό,τι αφορά στην παιδαγωγική διαδικασία μέσα στο σχολείο, επίσης η Διεύθυνση διαδραματίζει πρωτεύοντα και αναντικατάστατο ρόλο. Η παιδαγωγική κουλτούρα του φυσικού ηγέτη του σχολείου είναι από τα στοιχεία που προφαίνονται ισχυρά στον χαρακτήρα της σχολικής μονάδας. Οι εκπαιδευτικοί, αλλά και οι μαθητές/τριες παραδειγματίζονται από το παιδαγωγικό πνεύμα και την παιδαγωγική συμπεριφορά του διευθυντή/της διευθύντριας. Το ίδιο το σχολικό κλίμα διαμορφώνεται από την παιδαγωγική διάθεση της Διεύθυνσης.

Η ιεραρχία στο σχολείο πρέπει να παρέχει αίσθημα ασφάλειας και αξιοπρέπειας σε όλους που μετέχουν της εκπαιδευτικής ζωής στη σχολική μονάδα. Αυτό είναι το πρωτεύον προαπαιτούμενο για την εμπέδωση ενός θετικού σχολικού κλίματος και η πρωταρχική προϋπόθεση για την ευημερία του πληθυσμού του σχολείου.

 

Μαθαίνω να επικοινωνώ αποτελεσματικά με το παιδί μου – Ανδρέας Δημητρίου (Λευκωσία, Λάρνακα, Αμμόχωστος)

  • Ορισμός επικοινωνίας
  • Μορφές επικοινωνίας
  • Αποτελεσματική και ουσιαστική επικοινωνία
  • Παραδοσιακοί ρόλοι γονέων προς αποφυγή, όταν τα παιδιά εκφράζουν τα συναισθήματά τους
  • Αμοιβαίος σεβασμός και αποδοχή συναισθημάτων
  • Τα 6 βήματα που ακολουθούμε για την αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων
  • Ενεργητική ακρόαση και ανοιχτές ερωτήσεις
  • Ενίσχυση επικοινωνίας με απλές συμβουλές
  • Επικοινωνώντας το «Σ΄ αγαπώ»

Μεγαλώνω το Παιδί μου – Φωτεινή Παπαδοπούλου (Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα, Πάφος, Αμμόχωστος)

Aναφορά στην έννοια των παιδαγωγικών θεμάτων, στην έννοια της Θετικής Γονεϊκότητας και στο τι αυτή συνιστά. Αναφορά σε θέματα ψυχολογίας και κοινωνιολογίας σχετικά με την ανατροφή των παιδιών και τον ρόλο των γονέων στη σύγχρονη εποχή, όπως είναι η άσκηση βίας, ο εκφοβισμός, η ξενοφοβία, η σεξουαλική παρενόχληση και η έκφραση θυμού. Θα γίνει, επίσης, αναφορά στην άρνηση των παιδιών στην εκπαιδευτική και μαθησιακή διαδικασία. Aναφορά στα αναπτυξιακά στάδια του παιδιού, σε αίτια θετικών αλλά και αρνητικών/παραβατικών συμπεριφορών. Αναφορά σε σύγχρονα φαινόμενα – π.χ. διαχείριση της εικόνας στα social media/μέσα κοινωνικής δικτύωσης – θέματα εκπαίδευσης, αυτοεκτίμησης, αυτοπεποίθησης αλλά και νέες κοινωνικές αλλαγές (π.χ. επιλογή επαγγέλματος, ανεργία, μετανάστευση). Εκτενής αναφορά σε τρόπους διαχείρισης παραβατικών συμπεριφορών με παρέμβαση. Θέσπιση στόχων, αλλά και στρατηγικές παρέμβασης, με προτεινόμενες δραστηριότητες. Ενδεικτικά παραδείγματα αποτελούν: δραστηριότητες συνεργασίας εκπαιδευτικών με τους γονείς και τα παιδιά. Επίσης, προτείνονται ειδικές λεκτικές και συμπεριφορικές προσεγγίσεις – ειδικές εκφράσεις και αποφυγή άλλων, όπως οι επιθετικές εκφράσεις από γονείς. Ενθαρρύνεται το χτίσιμο διαπροσωπικών σχέσεων, στηριζόμενων στην επικοινωνία και την κατανόηση. Η οικογένεια στον ρόλο ενός πλαισίου στήριξης με λογική και συναίσθημα – πρώτα από όλα όμως ως ο βασικός υποστηρικτικός μηχανισμός για το παιδί. Δίνονται παραδείγματα από διεθνείς ερευνητικές εργασίες.

Ο Ρόλος των Γονέων στην Προώθηση των Μαθησιακών Αποτελεσμάτων των Παιδιών τους – Ανδρεανή Μπάιτελμαν (Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα, Πάφος, Αμμόχωστος)

  • Θεωρητικό υπόβαθρο και σημαντικότητα της επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ παιδιών, γονέων και σχολείου.
  • Τρόποι επικοινωνίας γονέων και εκπαιδευτικών για την προώθηση των μαθησιακών αποτελεσμάτων.
  • Τρόποι στήριξης των παιδιών, από τους γονείς τους για την προώθηση των μαθησιακών αποτελεσμάτων.
  • Επιμέρους παράγοντες που θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη οι γονείς για να στηρίξουν αποτελεσματικά τα παιδιά τους στην προσπάθεια για προώθηση των μαθησιακών τους αποτελεσμάτων.

 

Οικογένεια και Σχολείο: οι δύο παιδαγωγικοί πόλοι στη ζωή του παιδιού – Ιωάννης Χριστοδούλου (Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα, Πάφος, Αμμόχωστος)

Το σεμινάριο θα στηριχθεί στην εξής βασική αρχή - παραδοχή: ότι οικογένεια και σχολείο είναι οι δύο βασικοί παιδαγωγικοί πόλοι στη ζωή των παιδιών. Στο πλαίσιο αυτό, ζητούμενο, για τη βελτιστοποίηση ταυτόχρονα της ηθικής ωρίμανσης και της αποτελεσματικότητας της εκπαιδευτικής διαδικασίας, είναι η τελεσφόρα επικοινωνία και ο συγχρονισμός παράλληλων παιδαγωγικών δράσεων οικογένειας και σχολείου. Στη σύγχρονη εκπαιδευτική πραγματικότητα, που θέτει διαρκώς προκλήσεις σε ό,τι αφορά την ανατροφή και την εκπαίδευση των παιδιών, ζητούμενο είναι η οικογένεια να επικοινωνεί αρμονικά με το σχολείο και το σχολείο να οργανώνει την επικοινωνία με την οικογένεια προς όφελος όλων των εμπλεκομένων και, κυρίως, των παιδιών. Η έρευνα έχει καταδείξει σαφώς τις ποικίλες δυσκολίες στην επικοινωνία αυτή: κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, διαφορές στην κουλτούρα και την αντίληψη οικογένειας και σχολείου για την εκπαιδευτική διαδικασία κ.λπ.

 

Στο σεμινάριο θα αναλυθούν οι σχέσεις οικογένειας και σχολείου στα εξής επίπεδα:

Επικοινωνία εκπαιδευτικών με τους γονείς

α) Ενημέρωση των γονιών ή των κηδεμόνων για τη μαθησιακή επίδοση των παιδιών καθώς και για την εν γένει σχολική τους παρουσία.

β) Εμπέδωση νορμών συναντίληψης για την εκπαιδευτική και παιδαγωγική διαδικασία

γ) Διαχείριση διχογνωμιών τόσο για τη μαθησιακή επίδοση όσο και για τη διαγωγή των παιδιών

δ) Συνεργασία για την από κοινού διαπίστωση των ισχυρών στοιχείων και των αδυναμιών των παιδιών τόσο στο εκπαιδευτικό όσο και στο χαρακτηρολογικό επίπεδο.

 

Θεσμική επικοινωνία του σχολείου με τους γονείς

α) Ενημέρωση των γονιών για τους άξονες πάνω στους οποίους στηρίζεται η εκπαιδευτική διαδικασία στο σχολείο

β) Κοινές δράσεις για την ευημερία των παιδιών στο σχολείο (ενημερωτικές ημερίδες, εκδρομές, γιορτές, παιδαγωγικές συνεδρίες)

 

Ιδιαίτερα θέματα

α) Σχέση και επικοινωνία του σχολείου και των εκπαιδευτικών με διαζευγμένους γονείς

β) Επικοινωνία με τους γονείς για περιστατικά παραβατικότητας, εκφοβισμού και ιδιαίτερης συμπεριφοράς των παιδιών.

 

Όλα τα πιο πάνω θα αναλυθούν στη βάση των τριών βασικών θεωρητικών μοντέλων για τη σχέση οικογένειας και σχολείου: οικοσυστημικό, μοντέλο κοινωνικών συστημάτων και μοντέλο συναισθηματικών επιδράσεων.

 

Πρόληψη και Διαχείριση Θεμάτων Παραβατικότητας – Φωτεινή Παπαδοπούλου (Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα, Πάφος, Αμμόχωστος)

Aναφορά στον ορισμό της έννοιας της Παραβατικότητας και στα χαρακτηριστικά της. Αναφορά σε χαρακτηριστικές μορφές παραβατικότητας, όπως είναι η άσκηση βίας, ο εκφοβισμός, η ξενοφοβία, η σεξουαλική παρενόχληση και η έκφραση θυμού. Επίσης, στην άρνηση των παιδιών στην εκπαιδευτική και μαθησιακή διαδικασία. Aναφορά στα αίτια της Παραβατικότητας και στους παράγοντες που σχετίζονται με χαρακτηριστικά του φαινομένου. Αξίζει να σημειωθεί ότι η προσέγγιση είναι Ψυχολογική αλλά και Κοινωνιολογική, καθώς εκτός από την Ψυχολογική προσέγγιση καλό είναι ο εκπαιδευτικός να ενημερωθεί και πάνω σε θέματα σύγχρονης κοινωνιολογίας – π.χ. οικονομική κρίση-ανεργία, μεταναστευτικά-προσφυγικά ζητήματα και βία, ζητήματα προβολής της εικόνας στο διαδίκτυο. Αναφορά σε τρόπους διαχείρισης παραβατικών συμπεριφορών με παρέμβαση. Θέσπιση στόχων, αλλά και στρατηγικές παρεμβάσεις με προτεινόμενες δραστηριότητες. Ενδεικτικά παραδείγματα αποτελούν: δραστηριότητες συνεργασίας εκπαιδευτικών (επικοινωνία και επιμορφώσεις, αλλά και ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις [συζήτηση σε ομάδες], όχι μόνο μεταξύ τους ... αλλά και με τους γονείς και τα παιδιά. Επίσης, προτείνονται ειδικές λεκτικές και συμπεριφορικές προσεγγίσεις – ειδικές εκφράσεις και αποφυγή άλλων-όπως οι επιθετικές εκφράσεις από εκπαιδευτικούς και γονείς. Δίνονται παραδείγματα από διεθνείς ερευνητικές εργασίες. Παρουσίαση Powerpoint, αλλά και προβολή βίντεο σχετικών με το θέμα. Η παράδοση του σεμιναρίου γίνεται με απλά [για να είναι κατανοητά από όλο το εύρος των συμμετεχόντων/ουσών], αλλά εμπεριστατωμένα στοιχεία της διεθνούς βιβλιογραφίας. Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι στο πλαίσιο αυτού του σεμιναρίου θα αναδειχθούν και πιο ειδικά θέματα, όπως ο εκφοβισμός , η βία, η σεξουαλική παρενόχληση καθώς και ο ρόλος της οικογένειας και της συνεργασίας των εκπαιδευτικών-θέματα τα οποία αναφέρονται και σε άλλα προτεινόμενα θέματα για εισήγηση σεμιναρίων.

Προώθηση θετικής συμπεριφοράς και η ανάπτυξη του χαρακτήρα του παιδιού – Χάρις Χαραλάμπους (Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα)

Η θετική συμπεριφορά ενός παιδιού είναι άρρητα συνδεδεμένη με: α) την αυτοεικόνα του, β) την καθοδήγηση που έχει από τα περιβάλλοντα όπου ζει και κινείται, γ) τον χαρακτήρα και τις αξίες που υποστηρίζεται να αναπτύξει. Στο εργαστήριο αυτό θα αναλυθούν οι δεξιότητες που χρειάζονται οι γονείς για να μπορέσουν να διαχειριστούν πιο αποτελεσματικά τον ρόλο τους. Με άλλα λόγια, αυτά που θα ήταν καλά να έχουν Υ.Π.Ο.Ψ.Η.Ν. (πρωτότυπη ιδέα της εισηγήτριας), ώστε να αποτελούν θετικό πρότυπο προς τα παιδιά τους και να τα μεγαλώσουν για να μπορέσουν να λειτουργήσουν με θετική συμπεριφορά: Υπευθυνότητα – αγάπη, φροντίδα και όρια για τον εαυτό μας, την οικογένεια, την κοινότητα, τον κόσμο γενικότερα. Πεποιθήσεις – για την προσωπική αξία του καθενός, το δικαίωμα για αυτοπραγμάτωση και τα βασικά πανανθρώπινα δικαιώματα
Όραμα – για το μέλλον και τον τρόπο επίτευξης της ευτυχίας και της υγιούς ζωής
Ψυχραιμία – για τη διατήρηση θετικών διαπροσωπικών σχέσεων και την επίλυση προβλημάτων. Ήθος – αξίες για τη δικαιοσύνη, τη συνεργασία, τον αλληλοσεβασμό, την αγάπη, την ειρήνη, τον πολιτισμό. Νοημοσύνη - Κριτική σκέψη, περιέργεια, λογική, σωματική/συναισθηματική νοημοσύνη, αναστοχασμός. Επιπρόσθετα, θα επεξηγηθούν οι 7 κύριες δεξιότητες που, σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες διεθνώς αναγνωρισμένων ψυχολόγων, αποτελούν τα χαρακτηριστικά ενός ανθεκτικού χαρακτήρα και οι οποίες αυξάνουν τις πιθανότητες των παιδιών (αλλά και των γονέων τους) για επιτυχία και μια ευτυχισμένη ζωή. Αυτές οι δεξιότητες (π.χ. αυτο-έλεγχος, η κοινωνική νοημοσύνη, η ευγνωμοσύνη) βοηθούν τα παιδιά να καταπολεμήσουν τις αρνητικές σκέψεις, φόβους, αυτο-καταστροφικές συμπεριφορές και συνήθειες που μπορεί να βιώνουν ή να παρουσιάζουν.

Σχολικό κλίμα και σχολική εμπειρία – Ιωάννης Χριστοδούλου (Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα, Πάφος, Αμμόχωστος)

Το σχολικό κλίμα είναι η πολιτισμική ταυτότητα, το ζωτικό πνεύμα του σχολείου. Ούτως ή άλλως, η εκπαίδευση εντάσσεται οργανικά στο πολιτισμικό περιεχόμενο της κοινωνίας που λειτουργούν τα σχολεία. Κάθε σχολική μονάδα, όμως, έχει το δικό της πολιτισμικό μικροκλίμα, το οποίο διαμορφώνεται από ποικίλους παράγοντες.

Όπως σε κάθε πολυάνθρωπο περιβάλλον, και στο σχολείο τίθενται ζητήματα διανθρώπινων σχέσεων και αισθημάτων ασφάλειας ή ανασφάλειας που δημιουργούνται στο πλαίσιό τους. Πολύ περισσότερο στις σχολικές μονάδες, που ο κυρίαρχος πληθυσμός είναι ανηλίκων, οι οποίοι καλούνται να προσαρμοστούν σε συνθήκες κοινής ζωής, η εύρυθμη εξέλιξη της οποίας, παρόλο που διέπεται από σαφείς κανόνες, εύκολα διασαλεύεται από συμπεριφορές που αντιβαίνουν σε a priori ευκταίες δεσμεύσεις των συνανηκόντων στο σχολικό περιβάλλον. Η διασφάλιση, επομένως, της φυσικής και συναισθηματικής ασφάλειας των παιδιών είναι καθοριστική για τη διαμόρφωση του σχολικού κλίματος.

Στο πλαίσιο αυτό, τίθενται τα εξής ερωτήματα. Λαμβάνεται κεντρικά, από τη διοίκηση του σχολείου, μέριμνα για τον παιδαγωγικό χειρισμό της συμπεριφοράς των μαθητών; Γίνεται σεβαστή η ατομικότητα και η διαφορετικότητα; Ενισχύονται οι εκπαιδευτικοί, με επιμόρφωση και καθοδήγηση, στο εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό τους έργο;

Επίσης, τα εκπαιδευτικά ήθη που επικρατούν σ’ ένα σχολείο, αποτελούν μια σταθερά που διαμορφώνει καθοριστικά την εμπειρία τόσο των μαθητών/τριών όσο και των εκπαιδευτικών. Μέθοδοι μάθησης και αξιολόγησης, στο πλαίσιο αυτό, συνιστούν κομβικής σημασίας στοιχεία για την κουλτούρα ενός σχολείου. Ομογενοποιείται το εκπαιδευτικό πνεύμα στην κατεύθυνση της, όσο το δυνατό, διατήρησης σε υψηλό επίπεδο των συνολικών παρεχόμενων υπηρεσιών στην εκπαιδευτική μονάδα, ανεξάρτητα από τμήματα, τάξεις και ακαδημαϊκές κατευθύνσεις; Επιπρόσθετα, το σχολικό κλίμα δεν μπορεί παρά να συναρτάται με το σχολικό περιβάλλον, όπως διαμορφώνεται από το τρίπτυχο «κτήρια, εξοπλισμός, φυσικό περιβάλλον».

Τέλος, θα τονιστεί το πώς επιδρά το θετικό σχολικό κλίμα στη συνολική σχολική εμπειρία, τόσο των μαθητών όσο και των εκπαιδευτικών. Από την εμπέδωση ενός καλού κλίματος εξαρτάται τόσο όσο η εκπαιδευτική και η παιδαγωγική αποτελεσματικότητα της σχολικής μονάδας όσο και η επαγγελματική ικανοποίηση των εκπαιδευτικών.

Τα βιντεοπαιχνίδια ως περιβάλλοντα μάθησης για τα παιδιά και τους έφηβους – Ελισάβετ Κιούρτη (Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα, Αμμόχωστος)

H βιομηχανία των video games (Electronic Arts Games) αποτελεί σήμερα μία από τις ισχυρότερες και εμπορικότερες βιομηχανίες της σύγχρονης κοινωνίας με εκατομμύρια παίκτες ανά το παγκόσμιο (Global Industry Analysts Inc., 2009). Ωστόσο, από την αρχή της εμφάνισής τους μέχρι και σήμερα αντιμετωπίζονται πολλές φορές ως επικίνδυνα κυρίως από τα μίντια. Παρόλο που τέτοιες τοποθετήσεις και αντιλήψεις θεωρούνται προβληματικές όσον αφορά την επιστημολογική τους τεκμηρίωση, στην αναφορά του Reading at Risk (Bradshaw & Nichols, 2004) θεωρούνται για παράδειγμα, ως η αιτία για τις χαμηλές επιδόσεις στην ανάγνωση και γραφή από τους μαθητές (Lee, Grigg & Donahue 2007). Οι έρευνες, από τον χώρο της κοινωνιογλωσσολογίας και του γραμματισμού τα τελευταία 20 χρόνια άρχισαν να εξετάζουν τη σχέση των video games με τη μάθηση και τον γραμματισμό. (Squire 2003, Gee 2003). H σχέση του video gaming και των γραμματισμών δεν είναι απλά μια σχέση επίτευξης στόχων, δηλαδή να κερδηθεί ένα παιχνίδι, αλλά είναι χωροχρονικά πολυεπίπεδη και σύνθετα διαστρωματωμένη (Gee & Hayes 2010). Οι ίδιοι οι παίκτες γίνονται μέλη διαδικτυακών fan κοινοτήτων και εμπλέκονται σε διάφορες ψηφιακές πρακτικές γραμματισμού (blogging, googling, steaming, sharing on facebook, twitter, youtubing, διαβάζουν και κατασκευάζουν διαφορετικά είδη πολυτροπικών κειμένων εγχειρίδια, online συζητήσεις σε fansites, reddits. Μέσω αυτών των ψηφιακών πρακτικών και κοινοτήτων υπάρχει ενεργή συμμετοχική εμπλοκή με συνεχείς δραστηριότητες ανταλλαγής γνώσεων και πληροφοριών (Βurnett 2000, Βlack & Steinkuehler 2009).

Στο σεμινάριο θα παρουσιαστεί:

  • Η στερεοτυπική εικόνα που προβάλλεται μέσα από τα μίντια κυρίως σχετικά με τα video games.
  • Θα αναλυθεί η έννοια του «ηθικού πανικού».
  • Θα παρουσιαστούν τα είδη των παιχνιδιών που υπάρχουν σήμερα.
  • Θα αναλυθεί η έννοια του «καλοσχεδιασμένου» παιχνιδιού σε αντιδιαστολή με τα παιχνίδια που δεν προσφέρουν ιδιαίτερες δεξιότητες και γνώσεις στους παίκτες.
  • Θα γίνει αναφορά στα αποτελέσματα ερευνών από τον χώρο των Σπουδών των Νέων
  • Γραμματισμών, των Game Studies, της κοινωνιογλωσσολογίας και της νευρολογίας, σχετικά με τη διασύνδεση των παιχνιδιών με (α) τον γραμματισμό (β) την κοινωνικοποίηση (γ) και τις δεξιότητες που αναπτύσσονται κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.
  • Συζήτηση για θέματα που προβληματίζουν τους γονείς σε σχέση με τα ψηφιακά περιβάλλοντα, τα βιντεοπαιχνίδια και το διαδίκτυο.

 

Τεχνικές ενδυνάμωσης των γονέων σχετικά με τον σχολικό εκφοβισμό – Χριστίνα Δίπλη (Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα, Αμμόχωστος)

Βασικός πυλώνας του σεμιναρίου είναι η εκπαίδευση των γονιών για την ανάπτυξη τρόπων διαχείρισης των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν τόσο οι ίδιοι όσο και το παιδί τους σχετικά με τον σχολικό εκφοβισμό. Οι γονείς θα αποκτήσουν δεξιότητες ώστε να μπορούν να βοηθήσουν το παιδί που είναι είτε θύμα, θύτης και/ή παρατηρητές κατά την εκδήλωση του φαινομένου του σχολικού εκφοβισμού.
Επιπλέον, το σεμινάριο θα εστιάζεται στην ανάπτυξη τρόπων βελτίωσης των σχέσεων και επικοινωνίας μεταξύ των γονέων και του παιδιού τους, και των γονέων με τους εκπαιδευτικούς. Επίσης, το σεμινάριο θα στοχεύει στην ενδυνάμωση των γονέων, και ενίσχυση τους με τις βέλτιστες επικοινωνιακές τεχνικές και άλλες δεξιότητες, ούτος ώστε να διαχειρίζονται αποτελεσματικά τον σχολικό εκφοβισμό. Ως εκ τούτου, οι γονείς θα αποκτήσουν δεξιότητες και τρόπους διαχείρισης των προβλημάτων που αναφύονται από τον σχολικό εκφοβισμό.

Το Σώμα μου: το μαθαίνω, το φροντίζω και το αγαπώ – Φωτεινή Παπαδοπούλου (Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα, Πάφος, Αμμόχωστος)

Το σώμα αναφέρεται ως «πεδίο συγκρούσεων» στις σύγχρονες κοινωνίες. Περνάμε πολύ χρόνο στην εικονική πραγματικότητα του Διαδικτύου, αλλά και στην φροντίδα (ή την κακοποίηση για άλλους) της εικόνας και του σώματός μας. Παράλληλα, με την ανάπτυξή και την εξέλιξη μας έρχεται και η έννοια της σεξουαλικής επαφής ώς ένα στοιχείο της συντροφικότητας, της αναπαραγωγικής διαδικασίας αλλά και της φροντίδας του σώματος και της ψυχής μας. Το σεμινάριο θα αναφερθεί σε όλα τα στάδια εξέλιξης του ατόμου...από την βρεφική ως τη μέση ηλικία. Η αυτοεκτίμηση είναι η βασική έννοια που θα συζητηθεί και θα προταθούν μέθοδοι ανάπτυξης της. Παράλληλα, θα παρουσιαστούν θέματα γύρω από τη σεξουαλική συμπεριφορά, όπως ο αυτοσεβασμός, η αυτοεκτίμηση, και η αυτοπεποίθηση. Συγχρόνως, θα συζητηθούν θέματα υγείας και φροντίδας του σώματος. Ιδιαίτερο βάρος θα δοθεί στην έννοια της επικοινωνίας της οικογένειας, στη σημασία ιατρικής φροντίδας και ενημέρωσης, σε προτεινόμενες στάσεις και συμπεριφορές. Τέλος, θα υπάρξει αναφορά σε «κοινωνικά κατασκευασμένα πλαίσια» και στον τρόπο που αυτά επηρεάζουν τη σεξουαλική μας ζωή. Πρόταση της σύγχρονης βιβλιογραφίας είναι η καλλιέργεια κριτικής ματιάς, η καλλιέργεια ευελιξίας της σκέψης μας και η απομάκρυνση ενοχικών και καταθλιπτικών συμπεριφορών. Στόχος μας η διασαφήνιση των προσωπικών μας αναγκών, αλλά και των προσωπικών μας δυνατοτήτων και στόχων.

Ψυχική Ανθεκτικότητα για εμάς και τα παιδιά μας – Βίκυ Χαραλάμπους (Λευκωσία, Λεμεσός, Λάρνακα, Αμμόχωστος)

Ψυχική ανθεκτικότητα

Αναφέρεται στην ικανότητα του ατόμου για προσαρμογή παρά την ύπαρξη δυσκολιών, στρεσογόνων ή τραυματικών γεγονότων, στην αποτελεσματική αντιμετώπισή τους και στην ανάκαμψη και ενδυνάμωση μέσα από αυτά. Η αναφορά σε τεχνικές για ενίσχυση της ψυχικής ανθεκτικότητας θα βοηθήσει τους συμμετέχοντες στο να αναπτύξουν θετικές στρατηγικές αντιμετώπισης προκειμένου να μάθουν να προσαρμόζονται στις αλλαγές, να διαχειρίζονται οι μαθητές το άγχος των εξετάσεων και οι γονείς το εργασιακό άγχος, να υιοθετήσουν ένα πιο υγιεινό τρόπο ζωής, να βρίσκουν λύσεις σε προβλήματα, όπως ο εκφοβισμός και η παρενόχληση, να έχουν πιο θετικές σχέσεις και ισχυρότερη αυτοεικόνα.